Ποίηση

Picture
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΤΕΡΗΣ Ομηρική ακτή γ
Περιεχόμενα  Link
Στα χαρτιά σκυφτός και στα βιβλία τ᾿ απύθμενα
με σκοινί λιανό κατεβαίνοντας
νύχτες και νύχτες
το λευκό αναζήτησα ως την ύστατη    ένταση του       μαύρου. Την ελπίδα ως τα δάκρυα
Τη χαρά ως την άκρα απόγνωση.
 
Από το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη.
Picture
Γερασ. Στέρης Το όνειρο
Picture
Γερασ. Στέρης Το όνειρο

Αποστάγματα Ποιητικής Σοφίας

             Οι Επτά Εντολές

  • Κάθε λέξη κι από χελιδόνι ᾿να για να σου   φέρνει την Άνοιξη μέσα στο θέρος, είπε.
 
  • Και πολλά τα λιόδενδρα που να κρησάρουν στα χέρια σου το φως κι ελαφρό να απλώνεται στον ύπνο σου.

  •  Και πολλά τα τζιτζίκια που να μην τα νιώθεις, όπως δεν νιώθεις το σφυγμό στο χέρι σου.

  •  Αλλά λίγο το νερό για να το ᾿χεις Θεό και να κατέχεις τι σημαίνει ο λόγος του.

  •  Και το δένδρο μονάχο του χωρίς κοπάδι για να το κάνεις φίλο σου και να γνωρίζεις το ακριβό του  όνομα.

  •  Φτενό στα πόδια σου το χώμα για να μην έχεις που να απλώσεις ρίζες και να τραβάς του βάθους ολοένα.

  •  Και πλατύς επάνου ο ουρανός για να διαβάζεις   μόνος σου την απεραντοσύνη           
​Από τα τρία κρυφά ποιήματα Επί Σκηνής ΣΤ - Πότε θα ξαναμιλήσεις. Γιώργος Σεφέρης
Picture
Μαλέας Κωνσταντίνος-Πεύκα στη Ραφήνα, 1918-20

​Πότε θα ξαναμιλήσεις;
Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Σπέρνουνται  γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν θρέφονται με το αίμα.
Όπως τα πεύκα
κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί.
το ίδιο τα λόγια
φυλάγουν τη μορφή τού ανθρώπου
κι ό άνθρωπος έφυγε δεν είναι εκεί.
Ίσως να γυρεύουν να μιλήσουν τα άστρα
που πάτησαν την τόση γύμνια σου μια νύχτα
ο Κύκνος ο Τοξότης ο Σκορπιός
ίσως εκείνα.
Αλλά που θα είσαι τη στιγμή που θα ᾿ρθει
εδώ σ᾿ αυτό το θέατρο το φως; 
 
Από τη συλλογή "τρία κρυφά ποιήματα" "Επί Σκηνής ΣΤ'
Picture
Θωμόπουλος Επαμεινώνδας-Mythological scene
Κωνσταντίνος Καβάφης «Γκρίζα»

Κυττάζοντας ένα οπάλλιο μισό γκρίζο
θυμήθηκα δυο ωραία γκρίζα μάτια
που είδα· θάναι είκοσι χρόνια πρίν ....
......................................................................
Για έναν μήνα αγαπηθήκαμε.
Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη,
για να εργασθεί εκεί, και πια δεν ιδωθήκαμε.

Θ’ ασχήμισαν — αν ζει — τα γκρίζα μάτια·
θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο.

Μνήμη μου, φύλαξέ τα συ ως ήσαν.
Και, μνήμη, ό,τι μπορείς από τον έρωτά μου αυτόν,
ό,τι μπορείς φέρε με πίσω απόψι. 
Picture
Λεπτομέρεια από χαλκογραφία του Ουίλιαμ Μπλέικ.