Ο αστακός

Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος.
Ηθοποιοί:
Κόλιν Φάρρελ,
Ρέιτσελ Βάις,
Λέα Σεϊντού,
Αγγελική Παπούλια

Καμιά φορά λες δεν μπορεί, γράφουν τόσα, κάπου το λάθος θα ᾿ναι δικό μου. Και ενώ προφυλάσσεις τον εαυτό σου από διάφορες "πνευματικές βρωμιές", από δυσωδίες, από ξυνισμένα παραφερνάλια που μπορεί να σου φέρουν εμετό, ενδίδεις, με την ελπίδα να έχεις κάνει λάθος, και βλέπεις τον "αστακό" του Κου Λάνθιμου. Ένα δίωρο μέσα στην ανοησία (εδώ πρέπει να τού δώσουν ένα βραβείο, γιατί και το απόλυτο τής ανοησίας, είναι κατόρθωμα), στο αλαλούμ, στον αναποδογύρισμα και της πιο νηπιακής φράσης με κόκκο νοήματος, στο εντελώς άνευ νοήματος. Ο μεγάλος σκηνοθέτης μετατρέπει τους ηθοποιούς σε ανδρείκελα, που οι ίδιοι δεν ξέρουν τι κάνουν, και καλά τους κάνει, αφού δεν βρέθηκε ένας να τον στείλει από κει που ήρθε, που θέλει και διεθνείς παραγωγές. Βραβείο: να τον βάλλουν σε ένα δωμάτιο να βλέπει το αριστούργημά του, μήπως αν δεν συνταιριάξει μαζί του, μετατραπεί σε ζώο του δάσους, και γλυτώσει η έρμη η Λογική και η σκέψη από κάποιον που την κακοποιεί.