Ο Θάνατος και η Κόρη  Death and the Maiden (1994)

Σκηνοθεσία:                           Ρόμαν Πολάνσκι (Roman Polanski)
Συγγραφέας θεατρικού : Άριελ Ντόρφμαν   (Ariel Dorfman)
Παίζουν: Σιγκούρνι Γουΐβερ  (Sigourney Weaver),
                       Μπεν Κίνγκσλεϊ        (Ben Kingsley),
                       Στούαρτ Γουΐλσον   (Stuart Wilson)

Ένα δυνατό καλογραμμένο θεατρικό έργο, γυρισμένο από το Ρομάν Πολάνσκι σαν ένα εξαιρετικό πολιτικό θρίλερ με αναφορές:
 Στην υποκειμενικότητα της αλήθειας ή την απόκρυψή της για λόγους σκοπιμότητας·
την σταθερότητα ή μεταβλητότητα  των αισθημάτων υπό διαφορετικές  συνθήκες·
τις αλήθειες και τα ψέματα σαν τελευταία καταφύγια επιβίωσης· τον ευτελισμό προσωπικότητας και  τού σώματος υπό το καθεστώς βασανιστηρίων·
την παραβίαση κάθε αρχής από τα δικτατορικά καθεστώτα·
την συγκάλυψη των παρανομούντων και βασανιστών από επιτροπές κάθαρσης·  το δικαίωμα ή μη στη αυτοδικία.
Ο γιατρός βασανιστής, στην υποτιθέμενη αληθινή ομολογία του, μπροστά στον γκρεμό, που μόνο ο ίδιος ήξερε αν ήταν αληθινή, ή εκβιασμένη από το φόβο του θανάτου, δίδει και μια άλλη διάσταση στον βιασμό, όπως πιθανόν μπορεί να τον εκλάβει από τη μεριά του ο βασανιστής: «Μπορούσα να σε πληγώσω, ή να σε γαμήσω»

Απαίτηση για μια κάθαρση...... που συνήθως δεν έρχεται.

Σε μια χώρα του πουθενά, με πάμπολλες βέβαια υποψηφιότητες από χώρες της Λατινικής Αμερικής, και σε ένα σπίτι επίσης στο πουθενά διαδραματίζεται το έργο. Σε ένα σκοτεινό σπίτι, μέσα σε ένα πιο σκοτεινό τοπίο με κακοκαιρία και δυνατή βροχή, διακοπή ρεύματος, μια είδηση από το ραδιόφωνο αποσπά με ένταση, από την συνηθισμένες ασχολίες του σπιτιού, την προσοχή μιας γυναίκας της Πολίνας (Σιγκούρνι Γουΐβερ). Η είδηση αναφέρεται στην σύσταση από την κυβέρνηση επιτροπής για τον καταλογισμό παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διερεύνηση καταγγελιών για βασανισμούς και δολοφονίες που έγιναν μεταξύ 1975 και 1980 κατά την διάρκεια δικτατορίας. Από διαρροές στην κυβερνητική ανακοίνωση εμφανίζεται ο δικηγόρος Τζεράρντο Εσκομπάρ (Στούαρτ Γουίλσον), ακτιβιστής ανθρωπίινων δικαιωμάτων, να έχει αποδεχθεί την προεδρία της επιτροπής. Έτσι εξηγείται και το ανησυχητικό ενδιαφέρον, της Πολίνας αφού πρόκειται για τον σύζυγο της, και μάλιστα είναι εξοργισμένη γιατί κατά την γνώμη της οι επιτροπές κάθαρσης είναι επιτροπές συγκάλυψης των εγκλημάτων. Η Πολίνα υπήρξε θύμα της Δικτατορίας και είχε υποστεί σκληρά βασανιστήρια, επειδή δεν είχε αποκαλύψει τον αρχηγό της αντιστασιακής οργάνωσης, τον Τζεράρντο, με τον οποίο δεν τότε ακόμα παντρεμένη.
Δυο φώτα αυτοκινήτου κόβοντας τη νύχτα στα δυο, πλησιάζουν το μοναχικό σπίτι. Η Πολίνα αντιλαμβανόμενη ότι δεν είναι το αυτοκίνητο του άνδρα της, βυθίζει το σπίτι και την ίδια στο σκοτάδι, και αφουγκράζεται τα διαδραματιζόμενα. Ένας άγνωστος έχει φέρει το σύζυγό της στο σπίτι και φεύγει πίσω. Ο άνδρας της, τής εξηγεί ότι μέσα στην κακοκαιρία και τη νύχτα έπαθε λάστιχο, τοποθέτησε την ρεζέρβα η οποία ήταν όμως και αυτή σχισμένη, και ο τύπος προσφέρθηκε να τον φέρει στο σπίτι. Η Πολίνα εκνευρισμένη και ειρωνευόμενη λόγω της είδησης για την επιτροπή, του απαντά ότι και οι μεγαλοφυΐες κάνουν λάθη.
Διάλογος
Πολίνα: Ωω, όχι, αγάπη μου, πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε... και ο πρόεδρος... ότι είσαι ένας πολύ ευφυής άνθρωπος... Συγχαρητήρια. Είναι το αποκορύφωμα της καριέρας σου. Όχι το αποκορύφωμα ελπίζω. Εννοούσα η πρώτη κορυφή. Θα πας από κορυφή σε κορυφή είμαι σίγουρη. Και πώς αντέδρασε όταν του είπες όχι;
Τζεράρντο: Είναι πολύ μπερδεμένη η κατάσταση.
Πολίνα: Θα μου πεις τι είπες στον πρόεδρο; Άλλαξες την γνώμη του για τους κανόνες;
Τζεράρντο: Τίποτα δεν αποφασίστηκε ακόμα. Είπα στον πρόεδρο ότι θέλω να το συζητήσω μαζί σου.
Πολίνα: Είπες στον ολοκαίνουργιο πρόεδρό μας, ότι έπρεπε να πάρεις την άδειά μου;
Τζεράρντο: Φυσικά.
Πολίνα: Άρα, του είπες για μένα;
Τζεράρντο: Όχι βέβαια. Άκου, κανένας δεν ξέρει για σένα.
Πολίνα: Όχι, κάποιος ξέρει για μένα. Μη λες ψέματα! Το μισώ αυτό.
Τζεράρντο: Γιατί υποτίθεται ότι λέω ψέματα;
Πολίνα: Φυσικά είπες, ναι.
Τζεράρντο: OK. Λυπάμαι. Γαμώτο!
Πολίνα: Μην απολογείσαι. Νομίζεις ότι πληρώνεις τα πάντα με αυτές τις λέξεις. Αν ήσουν αλήθεια μετανοημένος... θα έλεγες όχι σε αυτό το ξέπλυμα. Θα έλεγες, "όχι, κε Πρόεδρε... δεν θα συμφωνήσω με την προδοσία!"
Τζεράρντο: Δεν είναι προδοσία.
Πολίνα: Μπούρδες.
Τζεράρντο: Μπορώ να βάλω την επιτροπή να καταφέρει αρκετά.
Πολίνα: Τι θα γίνει στους άνδρες που αποδεικνύεται ότι ήταν στις μονάδες θανάτου;
Τζεράρντο: Οι αποδείξεις θα πάνε στα δικαστήρια.
Πολίνα: Ναι. Ίσως σε εκείνο τον δικαστή που είπε στη Maria Bautista... ότι ο άνδρας της δεν βασανίστηκε μέχρι θανάτου. Απλά έφυγε με μια νεώτερη γυναίκα.
Τζεράρντο: Αν αυτό γίνεται κάθε βράδυ δεν μπορώ να κάνω αυτή την δουλειά.
Πολίνα: Ωραία.
Τζεράρντο: Είναι μία δουλειά που πρέπει να γίνει.
Πολίνα: (Με απόγνωση) Δεν υπάρχω.
Τζεράρντο: Θα σου φέρω δικαιοσύνη αντί για ένα σκασμένο λάστιχο.

 Ο βιαστής: παραδόθηκε σαν ένα  χριστουγεννιάτικο δώρο... έκπληξη στην πόρτα μας.

Δυο φώτα σκίζουν την ίδια νύχτα ξανά το σκοτάδι, προς το σπίτι της Πολίνας. Είναι το ίδιο άτομο, ο γιατρός Ρομπέρτο Μιράντα (Μπεν Κίνσκλεϊ) που είχε φέρει προηγουμένως στο σπίτι του τον Τζεράρντο, αυτή τη φορά φέρνοντας τη ρεζέρβα που είχε μείνει μέσα στο αυτοκίνητο του. Η Πολίνα ακούγοντας τη φωνή του και παρατηρώντας κρυφά τις κινήσεις του μέσα στο μισοσκόταδο είναι βέβαιη ότι αυτός είναι ο βιαστής γιατρός, κατά την κράτησή της στη φυλακή. Πραγματικότητα ή η βαθειά υποσυνείδητη ανάγκη να βρει τον βιαστή της; Ο Τζεράρντο καλεί το νυκτερινό σωτήρα  της νύχτας, για ένα ποτό. Ο Ρομπέρτο έχει ακούσει την είδηση για την επιτροπή και συγχαίρει τον Τζεράρντο. «Με σένα στην επιτροπή... υπάρχει αληθινή ελπίδα για την χώρα μας. Ε, ελπίζω να προσφέρουμε κάτι καλό. Είμαι σίγουρος. Όπως βλέπετε, χαίρομαι ιδιαίτερα που φάνηκα χρήσιμος. Είχα ένα άλλο κίνητρο». Η Πολίνα με όλες της, τίς αισθήσεις τεντωμένες κρυφοκοιτάζοντας και κρυφακούοντας προσπαθεί να επιβεβαιώσει το ένστιχτό της.
Αφού έχει πεισθεί, παίρνει μυστικά το αυτοκίνητο του Ρομπέρτο  και εξαφανίζεται. Ανακαλύπτει μέσα στο αυτοκίνητο κασέτα με την μουσική του Σούμπερτ, " Death and the Maiden" την οποία ο γιατρός έβαζε να παίζει, όταν την βίαζε. Κυλάει το αυτοκίνητο και το ρίχνει από ένα γκρεμό στη θάλασσα.

Ο Τζεράρντο και ο Ρομπέρτο μόνοι.

Τζεράρντο: Αυτή την φορά, πραγματικά πρέπει να σου ζητήσω συγνώμη για κάτι. Η γυναίκα μου πήρε το αυτοκίνητό σου. Είναι θυμωμένη μαζί μου. Με παράτησε.
Ρομπέρτο: Γάμησέ τες. Θα γυρίσει.
Τζεράρντο: Ε, αυτά είναι τα άσχημα νέα.
Ρομπέρτο: Ωω, έλα τώρα. Την αγαπάς.
Τζεράρντο: Δεν νόμιζα ότι θα ένιωθα τόσο σκατά. Νόμιζα ότι θα ένιωθα ανακουφισμένος.
Ρομπέρτο: Ανακουφισμένος;
Τζεράρντο: Άσε με να σου πω κάτι. Δεν ήταν ήρεμη. Έχει πολλούς λόγους, αλλά είναι τρελή.
Ρομπέρτο: Όλες έχουν λόγους και όλες ήταν τρελές. Ξέρεις τι είπε ο Νίτσε; Νομίζω ήταν ο Νίτσε. Πάντα είναι ο Νίτσε.
Τζεράρντο: Μάλλον ήταν ο Φρόιντ. Εννοώ, είπε τα πάντα. Αν το είπε κάποιος, είναι ο Φρόιντ.
Ρομπέρτο: Είσαι πολύ αστείος όταν είσαι θλιμμένος.
Τζεράρντο: Τι είπε ο Νίτσε, ή όποιος άλλος; Όποιος είπε...
Ρομπέρτο: " ...δεν μπορούμε ποτέ ακριβώς να καταλάβουμε την γυναικεία ψυχή".
Τζεράρντο: Δεν καταλαβαίνω, τι σκατά σημαίνει αυτό.
Ρομπέρτο: Ναι, ξέρεις. Σε τρελαίνουν απ' τον πόθο... Ανεξάρτητα από το κόστος... πληρώνεις το τίμημα... αλλά ποτέ δεν παίρνεις αυτό που περίμενες.
Τζεράρντο: Και τι είναι αυτό που περιμένουμε;
Ρομπέρτο: Επιβεβαίωση.
Τζεράρντο: Τι παίρνουμε; Όχι, μην πεις. Ξέρω, ξέρω. Ενοχή.
Ρομπέρτο: Ενοχή;
Τζεράρντο: Σωστά.

Πάθος για την τιμωρία του βασανιστή βιαστή.

Την νύχτα η Πολίνα επιστρέφει στο σπίτι και ενώ οι δύο άντρες κοιμούνται, κτυπάει και αναισθητοποιεί τον Ρομπέρτο, και με την απειλή όπλου, τον φιμώνει και τον δένει σε μια καρέκλα.
Η Πολίνα υπό την απειλή του περιστρόφου:
Πολίνα: «Ξέρεις, πίστευα ότι θα ήσουν μεγαλύτερος. Μείνε ακίνητος, καριόλη! Δεν πήρα το πτυχίο μου όταν απελευθερώθηκα. Δεν πήγα πίσω στο σχολείο. Μπορείς να μαντέψεις γιατί. Δεν χρειάζεσαι πολύ φαντασία από σένα. Κοίταξέ με! Ευτυχώς, ο Τζεράρντο περίμενε. Ε, όχι ακριβώς περίμενε. Αλλά ας πούμε ότι με αγαπούσε ακόμα... Ξέρεις πόσος καιρός πέρασε... από τότε που άκουσα αυτό το κουαρτέτο; Αν είναι στο ράδιο, το κλείνω. Μία φορά, έφυγα από ένα δείπνο, μόνο για να ξεφύγω. Με αηδίαζε... σωματικά, να το ακούσω. Αλλά ήρθε η ώρα να πάρω πίσω τον Σούμπερτ... τον αγαπημένο μου συνθέτη. Και να σκεφτείς ότι πέταξα όλη την συλλογή μου.
Όταν ξυπνάει ο Τζεράρντο, και έκπληκτος ρωτάει τη γυναίκα του: «Τι διάολο συμβαίνει;» Αυτή του απαντά «Είναι αυτός. Ο γιατρός. Ο γιατρός που έπαιζε το "Ο θάνατος και η Κόρη"». Και όταν της λέει «Είχες καλυμμένα τα μάτια σου», η Πολίνα του λέει: «Η φωνή του, το γέλιο του... οι αγαπημένες τους φράσεις. Θα τον αναγνώριζα οπουδήποτε από τις εκφράσεις του».
Τζεράρντο: Έχεις θυμώσει γιατί αγνόησα τα αισθήματά σου... γιατί είπα ναι στην επιτροπή.
Πολίνα: «Ξέρω την μυρωδιά του». Και στρεφόμενη στο Ρομπέρτο «Θυμάσαι; Θυμάσαι; Σου αρέσουν τα δαγκωματάκια μου. Μου το είπες. Πεινάς σκύλα; Θες λίγο κρέας; Θα σου δώσω λίγο κρέας. Θα σου δώσω ένα μεγάλο λουκάνικο.»
Τζεράρντο: Χριστέ μου, Πολίνα.
Πολίνα: Έτσι μου μίλαγε ο νέος σου φίλος.
Τζεράρντο: Αυτό πρέπει να σταματήσει. Ακόμα και αν είναι ένοχος, δεν μπορείς να τον βασανίζεις έτσι.
Πολίνα: Βασανισμός; Επικεφαλής της Προεδρικής επιτροπής... και το λες αυτό βασανισμό; Ξέρεις τόσα λίγα για το αντικείμενο.
Τζεράρντο: Ενώ κρατάς το όπλο, δεν έχουμε τίποτα να πούμε.
Πολίνα: Αντίθετα, όταν δώσω το όπλο, όλη η συζήτηση θα τελειώσει.
Τζεράρντο: Αυτό που με πείραξε πιο πολύ από το παλιό καθεστώς...
Πολίνα: Μπορείς να τους λες φασιστές. Δεν θα το αναφέρω στον τύπο.
Τζεράρντο: Άσε με να τελειώσω! Αυτό που με πείραξε ήταν ότι αγνόησαν τις αποδείξεις... και πότε δεν άφησαν τον κατηγορούμενο να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Ανεξάρτητα από το πόσο σίγουρη είσαι... Ανεξάρτητα από το πόσο τρομερές είναι οι κατηγορίες... έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Πολίνα: μα δεν έχω πρόθεση να του το αρνηθώ αυτό, Τζεράρντο. Θα του δώσω μία ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Κοίτα ποιόν του έφερα για δικηγόρο... Έναν από τους πιο ταλαντούχους του έθνους... Έναν μέλλοντα Υπουργό Δικαιοσύνης, το λιγότερο. Μακάρι να είχα και γω τόσο καλή υπεράσπιση. Δεν συμφωνείς, κύριε Τζεράρντο Εσκομπάρ; Υπάρχει εδώ ένα μικρόφωνο. Παρακαλώ. Προχωρήστε με την δήλωσή σας.
Ρομπέρτο: Δεν σε ξέρω. Δεν σε έχω ξαναδεί. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που νομίζεις ότι έκανα. Προφανώς, είναι τρελή. Δεν είναι υπεύθυνη γι' αυτά που κάνει... αλλά είσαι δικηγόρος. Αν δεν το σταματήσεις, είσαι συνεργός... και θα πληρώσεις εσύ γι' αυτήν.
Πολίνα: Απειλείς; Ο καιρός που άτομα σαν εσένα μπορούσαν να εξαπολύουν απειλές έχει περάσει. Μπορεί εσείς οι μπάσταρδοι να κυβερνάτε ακόμη από το παρασκήνιο... αλλά εδώ μέσα.... εδώ μέσα... εγώ είμαι επικεφαλής! Κατάλαβες; Εγώ.
Ρομπέρτο: Λυπάμαι. Δεν το εννοούσα σαν απειλή.  Δεν ξέρω ποια είναι. Δεν ξέρω καν τι νομίζει ότι έκανα.
Πολίνα: Θες να ακούσεις τις κατηγορίες; Κατηγορώ τον Δρ. Ρομπέρτο Μιράντα... ότι επέβλεπε και ενέκρινε συστηματικούς ξυλοδαρμούς... και ηλεκτρικό σοκ στην Πολίνα Λόρκα. Δεν ήμουν παντρεμένη τότε... παρ' όλο που ο Τζεράρντο με στρατολόγησε στη φοιτητική αντίσταση. Ήταν ο άφοβος αρχηγός μου αλλά δεν το έμαθες εσύ ποτέ. Αν σου έδινα το όνομά του... δεν θα ήταν επικεφαλής της επιτροπής ανάκρισης. Κάποιος άλλος δικηγόρος θα ερευνούσε τον θάνατό του. Και επιπλέον κατηγορώ τον Δρ. Μιράντα... για τον βιασμό της Πολίνας Λόρκα, 14 ξεχωριστές φορές.. κάθε φορά με μουσική υπόκρουση το έργο του Σούμπερτ "Ο θάνατος και η Κόρη"...
Τζεράρντο: Βιασμένη; Ποτέ δεν μου είπες ότι βιάστηκες.
Πολίνα: Ναι.; Φυσικά, και βιάστηκα.
Ρομπέρτο: Αυτό είναι τρελό... Δεν έχω καμία σχέση με ξυλοδαρμούς ή βασανισμούς.
Τζεράρντο: Πόλυ, πρέπει να μιλήσουμε.
Πολίνα: (Προς τον Ρομπέρτο) Πόσο θλιμμένος και όμορφος άνδρας πρέπει να ήταν ο Σούμπερτ. Μόνο 31 όταν πέθανε. Ήξερες ότι ήταν ομοφυλόφιλος; Φυσικά το ήξερες. Μου το είπες. "Ήταν αδερφή. "Δεν σου αρέσουν οι αδερφές. θες τον πούτσο ενός αληθινού άνδρα".
Ρομπέρτο: Είμαι ευγενής. Ποτέ δεν θα έλεγα κάτι τέτοιο σε μία κυρία.
Η Πολίνα βάζει στο κασετόφωνο το ¨Death and the Maiden¨ του Σούμπερτ, και στρεφόμενη προς τον ακινητοποιημένο Ρομπέρτο: «Απόλαυσέ το. Δεν θα αργήσουμε».

Διάλογος Πολίνας και Τζεράρντο· πολλές επιφυλάξεις από τον Τζεράρντο, για τις μεθοδεύσεις της γυναίκας του.

Τζεράρντο: Γιατί δεν μου είπες;
Πολίνα: Γιατί δεν ρώτησες; Το έκαναν σε όλους μας.
Τζεράρντο: Μου είπες όλα όσα έκανε ο γιατρός... πως επέβλεπε τον βασανισμό...
Πολίνα: Δεν σου είπα τίποτα.
Τζεράρντο: Τίποτα;
Πολίνα: Αλήθεια, πολύ λίγα. Σχεδόν τίποτα.
Τζεράρντο: Όλα αυτά τα χρόνια επειδή το είχες δεδομένο ότι ήξερα; Πως μπόρεσες να υποθέσεις κάτι τέτοιο;
Πολίνα: Υπάρχει διάφορα από το να ξέρεις τα γεγονότα... και να ακούς τις λεπτομέρειες. Αν σου έλεγα, θα ήταν πάντα αυτός ανάμεσα μάς. Δεν θα ήμασταν ποτέ μόνοι.
Τζεράρντο: Καταλαβαίνω.
Πολίνα: Θυμάσαι πόσο νέοι ήμασταν; Μου λείπει το 'εμείς', Τζεράρντο.
Τζεράρντο: Καταλαβαίνω πώς νιώθεις, αλλά ακόμη και αν είναι ένοχος...
Πολίνα: Ακόμα και αν;
Τζεράρντο: Συνειδητοποιείς τι έχεις κάνει;
Πολίνα: Ναι, γλυκέ μου. Απόλυτα.
Τζεράρντο: Αυτό είναι απαγωγή, είναι επίθεση. Θα πάμε φυλακή για 20 χρόνια. Σκέψου τι θα κάνει αυτό στο κίνημα. Είναι το είδος δικαιολογίας που πάντα ψάχνουν οι αρχές.
Πολίνα: Δώσαμε αρκετά στο κίνημα. Έδωσα αρκετά.
Τζεράρντο: Αν νομίζεις ότι τον αναγνώρισες... γιατί δεν μου είπες;
Πολίνα: Δεν θα με πίστευες. Ακόμη και τώρα δεν με πιστεύεις.
Τζεράρντο: Τι σημασία έχει αν το σε πιστέψω;
Πολίνα: Για μένα έχει σημασία. Πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο.
Τζεράρντο: Δεν έχει σημασία γιατί δεν έχεις αποδείξεις. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που έχει σημασία. Τι θα του κάνεις;
Πολίνα: Θα τον πάω σε δίκη.
Τζεράρντο: Αυτό δεν είναι δίκη. Αυτό είναι τρομοκρατία.
Πολίνα: Με αγαπάς, Τζεράρντο;
Τζεράρντο: Υποτίθεται ότι είμαστε διαφορετικοί. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τις μεθόδους τους και μετά να υποστηρίζουμε ότι είμαστε διαφορετικοί.
Πολίνα: Του δίνω όλες τις εγγυήσεις πού αυτός ποτέ δεν μου έδωσε.. Έχει δικηγόρο, θα ακούσω την υπεράσπισή του.
Τζεράρντο: Όλα αυτά είναι μπούρδες. Τον έχεις ήδη καταδικάσει. Οι μόνες αποδείξεις που έχεις είναι η δική σου μαρτυρία. Αν θες την πραγματική αλήθεια...
Πολίνα: Πραγματικά την πραγματική αλήθεια.
Τζεράρντο: Δεν είσαι αξιόπιστη μάρτυρας.
Πολίνα: Επειδή είμαι τρελή.
Τζεράρντο: Πίστεψέ με, οποιοδήποτε δικαστήριο θα σε διαλύσει. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι 5 χρόνια πριν στο Ταβέλι Καφέ... ...άκουσες τη φωνή ενός άνδρα που αναγνώρισες ως...
Πολίνα: Μου θύμισε. Δεν είπα ποτέ ότι ήταν αυτός.
Τζεράρντο: Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι πέρσι το καλοκαίρι πανικοβλήθηκες σε ένα λεωφορείο όταν ένας άνδρας σου άγγιξε τον ώμο;
Πολίνα: Σταμάτα. Μπορείς να είσαι κρύος, Τζεράρντο.
Τζεράρντο: Όχι. Απλά λέω την αλήθεια. Αυτό δεν είναι που θέλεις; Είναι πολύ σοβαρό για μένα για να αποφύγω τα αισθήματά σου. Δεν πρέπει να σκοτώσεις αυτόν τον άνθρωπο.
Πολίνα: Να τον σκοτώσω; Αλήθεια πιστεύεις ότι θα τον σκοτώσω;
Πολίνα: Ωω, μωρό μου. Μικρό, γλυκό μωρό μου. Δεν θα έκανα τίποτα να σε πληγώσω... ή την επιτροπή. Δεν θέλω να σε σταματήσω... απ' το να βρεις τα πτώματα των αγνοουμένων... ή να βγάλεις τα εγκλήματα στη φόρα. Σ' αγαπώ. Είσαι η ζωή μου. Αλλά πρόκειται να ερευνήσεις μόνο... τις υποθέσεις εκείνων που είναι νεκροί, και δεν μπορούν να μιλήσουν. Εγώ μπορώ τώρα να μιλήσω. Είμαι ελεύθερη για πρώτη φορά... από τότε που με έθαψαν παρέα με τον τρόμο...
Πολίνα: υποτίθεται πως ήταν εκεί για να σιγουρευτεί ότι δεν θα με σκοτώσουν. Μιλούσε για επιστήμη και φιλοσοφία. Του άρεσε να λέει για τον Νίτσε.
Τζεράρντο: Τον Νίτσε;
Πολίνα: "Νομίζω πως ήταν Νίτσε." Ήταν τόσο φιλικός, τόσο συμπονετικός. Μετά από ένα τρομερό γύρο μου έκανε μία ένεση. Για να με ανακουφίσει, μου είπε... και για να μην υποφέρω είπε ότι θα βάλει μουσική. Θες αλήθεια να σου πω; Γιατί μπορώ. Μπορείς στ' αλήθεια να το αντέξεις; Ε, σου είπα ότι ήμουν... με δεμένα τα μάτια. Την πρώτη μέρα που ήρθε ο γιατρός... ήταν ευγενικοί. Είχαν όλα αυτά τα καλώδια, ηλεκτρόδια παντού πάνω μου... και ένα μεταλλικό ραβδί, σαν πέος, μέσα μου. Ο γιατρός ήρθε μέσα. Τους είπε ότι ήταν αρκετά. Τους έδιωξε. Μου έκανε μια ένεση. Με καθάρισε. Έβαλε κάτι στις πληγές μου. Μου είπε ότι ήμουν ασφαλής... και ότι θα έπαιζε το "Ο Θάνατος και η Κόρη. "Αν μου άρεσε ο Σούμπερτ;  "Ω, ναι," είπα. "Λατρεύω την μουσική του. "Τον ευχαρίστησα. Τον ευχαρίστησα και τον ευχαρίστησα... και ακούσαμε μαζί... σαν ένα ζευγάρι ανθρώπων όπου νοιάζεται ο ένας για τον άλλον... και για τα πρώτα λίγα λεπτά, δεν έκανε τίποτα. Μετά τον άκουσα να στριφογυρίζει. Άκουσα τον ψίθυρο που έκαναν τα ρούχα του όταν τα έβγαζε... και, ξαφνικά, ήταν από πάνω μου... να ερωτοτροπεί σαχλά άρρωστες ιδέες. Μου τον έχωσε. Και, Θεέ μου, πόνεσε... σαν φωτιά. Ούρλιαξα. Ούρλιαξα τόσο δυνατά όσο όταν μου έκαναν ηλεκτροσόκ... αλλά δεν σταματούσε. Δεν σταματούσε. Σ' αγαπάω.
Τζεράρντο: Άσε με να σε κρατήσω, Πόλυ.
Πολίνα: Δεν σε εμπιστεύομαι. Καταλαβαίνεις; Δεν μπορώ. Λυπάμαι. Το ξέρω ότι με μισείς που το λέω, αλλά λυπάμαι. Και μετά που τελείωσε... έκλεισε την μουσική και είπε αντίο...
Τζεράρντο: Τι θέλεις;
Πολίνα: θέλω να μου μιλήσει. Θέλω να ομολογήσει. Ναι. Θέλω να τον βιντεοσκοπήσουμε... όταν θα ομολογεί ό,τι έκανε, όχι μόνο σε εμένα, αλλά σε όλους μας.
Τζεράρντο: Και μετά που θα έχει ομολογήσει, θα τον αφήσεις να φύγει;
Πολίνα: Ναι. Αν μετανιώσει, θα τον αφήσω να φύγει.
Τζεράρντο: Και αν αρνηθεί; Πες του ότι αν αρνηθεί, τότε είναι νεκρός.
Τζεράρντο: Είναι αυτό αληθινή απειλή;
Πολίνα: Ναι.

Ο Τζεράρντο προσπαθεί να πάρει την ομολογία.

Ρομπέρτο: Μπορείς σε παρακαλώ να το κλείσεις το κασετόφωνο;
Τζεράρντο: Υποσχέθηκε ότι αν ομολογήσεις και δείξεις ότι μετάνιωσες... θα σε αφήσει να φύγεις.
Ρομπέρτο: Θεέ μου. Δεν είσαι καθόλου διαφορετικός από αυτούς... που με απειλούν ότι θα με σκοτώσουν αν δεν ομολογήσω. Υποτίθεται είσαι δημοκράτης, δικηγόρος... ένας άνθρωπος που πιστεύει στην δικαιοσύνη. Τι εξουσία έχει πάνω σου; Τι επιρροή έχει πάνω σου;
Τζεράρντο: Δεν είναι επιρροή.
Ρομπέρτο: Τι είναι;
Τζεράρντο: Ευγνωμοσύνη και αγάπη. Μου έσωσε την ζωή, εντάξει;
Ρομπέρτο: Περί τίνος πρόκειται; Γιατί την βασάνισαν;
Τζεράρντο: Ξέρεις γιατί.
Ρομπέρτο: Δεν ξέρω. Δεν καταλαβαίνω τίποτα!
Τζεράρντο: Εγώ ήμουν ο εκδότης της φοιτητικής εφημερίδας "Ελευθερία"... Προστατεύαμε τους εαυτούς μας. Κανένας δεν ήξερε τον άλλον... Η Πολίνα συνέλεγε τις μυστικές συνεντεύξεις κάθε βδομάδα... και μου έφερνε τα άρθρα των ανωνύμων συντακτών... Ήταν η μόνη που ήξερε την ταυτότητά μου... που ήταν αυτό που ήθελαν... Αν τους έλεγε το όνομά μου... Αλλά τα ξέρεις όλα αυτά. Παίζεις παιχνίδια.
Ρομπέρτο: Όχι, δεν παίζω. Σε θαυμάζω. Θαυμάζω και αυτήν. Είμαι από τη δική σας πλευρά!
Τζεράρντο: Θέλει μια ομολογία.
Ρομπέρτο: Πώς μπορώ να ομολογήσω κάτι που δεν έχω κάνει;
Τζεράρντο: Τότε επινόησέ το. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Θα σε συγχωρέσει.
Ρομπέρτο: Δεν υπάρχει τίποτα που να πρέπει να μου συγχωρέσει.
Τζεράρντο: Είσαι πολύ πολιτισμένος για να το παραδεχτείς ότι είσαι εσύ.
Ρομπέρτο: Πιστεύεις ότι είμαι ένοχος και θέλεις εκδίκηση. Ναι, νομίζω ότι είσαι ένοχος. Αναγνωρίζει την φωνή σου, την μυρωδιά σου... όλες αυτές τις περίεργες μικρές σου φράσεις. Θυμότανε ότι σου άρεσε να επικαλείσαι τον Νίτσε. Και υπάρχει και αυτό ( Ο Σούμπερτ)
Ρομπέρτο: Για τον Θεό, έχω πολλές κασέτες στο αυτοκίνητό μου. Δεν είμαι ο μόνος που επικαλείται τον Νίτσε ή την μυρωδιά μου; Είναι παρανοϊκή. Έχει παραισθήσεις. Το είπες και μόνος σου. Είναι τρελή.
Τζεράρντο: Το ίδιο και ολόκληρη η χώρα.

Η εκδίκηση ξύνει και πληγές του παρελθόντος.

Τζεράρντο: Θα  τον σκοτώσεις;
Πολίνα: Θα τον σπρώξουμε στον γκρεμό, Θα φανεί σαν ατύχημα.
Τζεράρντο: Δεν μπορεί να μιλάς σοβαρά!
Πολίνα: Θα φανεί σαν να έχασε τον έλεγχο... Θα το κάνουμε εκεί όπου έριξα το αυτοκίνητο. θα καταριχηθούμε, θα του λύσουμε τα χέρια...
Τζεράρντο: Είσαι τρελή;
Πολίνα: Ε, με ξέρεις.
Τζεράρντο: Θα το καταλάβουν ότι ήταν φόνος. Υποσχέθηκες ότι δεν θα τον σκοτώσεις. Ήθελες μόνο μια ομολογία.
Πολίνα: καλύτερα να πάρεις την ομολογία γρήγορα.
Τζεράρντο: Είμαι ο δικηγόρος σου. Χρειάζομαι γεγονότα.
Πολίνα: Δεν θέλω να είσαι ο δικηγόρος μου. Θέλω να είσαι ο άντρας μου.
Τζεράρντο: Προσπαθώ, αλλά ποτέ δεν είσαι ικανοποιημένη.
Πολίνα: Καημένε Τζεράρντο. Δεν υπάρχει ποτέ οίκτος για εμένα. Θέλω να τελειώνω με αυτό και να συνεχίσουμε με τις ζωές μας. Είναι αυτό τόσο λάθος; Ήθελα να σου πω την ημέρα που με άφησαν. Παρόλο που ήμουν χάλια και πονούσα, έτρεξα για να σε δω. Την αγαπούσες;
Τζεράρντο: Με συγχώρησες. Πόσες φορές ακόμα θα το συζητήσουμε αυτό;
Πολίνα: Δεν σε ρώτησα ποτέ αν την αγαπάς, απλά αν την γαμούσες.
Τζεράρντο: Αυτό ήταν ηλίθιο.
Πολίνα: Ήσασταν μαζί στο κρεβάτι. Τι άλλο θα μπορούσατε να κάνατε;
Τζεράρντο: Θα πεθάνουμε από τόσο πολύ παρελθόν. Υπάρχει τόσο πολύς πόνος.
Πολίνα: Πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε. Αυτός είναι το τέρας. Πόσες φορές την γάμησες;
Τζεράρντο: Δώσε μου το όπλο. Θα τον σκοτώσω. Θα τινάξω τα γαμημένα μυαλά του στον αέρα. Φτάνει αυτό για να επανορθώσω;

Η "ομολογία" του Ρομπέρτο εκβιασμένη από τον Τζεράρντο, βάσει  πληροφοριών που έχει εκμαιεύσει από τη γυναίκα του.

Ρομπέρτο: Πίστευαν ότι δικαιούνταν ιατρικής φροντίδας... και στην αρχή, μόνο αυτό έκανα... Γιάτρευα τις πληγές τους,... επέβλεπα την υγεία τους,.. αλλά μετά από μια βδομάδα, είπαν ότι χρειαζόντουσαν την βοήθειά μου... στην επίβλεψη των ανακρίσεων. Προσπάθησα να προστατέψω τους κρατούμενους... από τα χειρότερα βασανιστήρια για να αποτρέψω την μόνιμη ζημιά... και να μειώσω την πιθανότητα θανάτου... από σοκ και ξαφνική καρδιακή ανεπάρκεια... Εξασφάλισα ότι επαρκής ποσότητα φαγητού και νερού... θα δινόταν έτσι ώστε να μην υπάρχουν θάνατοι από ασιτία.
Πολίνα: Αυτό δεν είναι ομολογία. Είναι μια γαμημένη συστατική επιστολή. Πες για εμένα.
Ρομπέρτο: Μετά από τρεις βδομάδες, οι ημερήσιες 16ωρες συνεδρίες... άρχισαν να πέφτουν βαριές πάνω μου... Άρχισα να επηρεάζομαι... από το περιβάλλον μου... και απ' τους ανθρώπους γύρω μου... Έχασα την αίσθηση της δικής μου ταυτότητας... και του δικού μου ηθικού κώδικα...
Πολίνα: ''Μπες στο ψητό''.
Ρομπέρτο: Όταν πρωτοείδα την Πολίνα Λόρκα, ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση... Δεν της είχε δοθεί τροφή ή νερό για τρείς ημέρες... Ήταν δεμένη με σχοινί σε ένα ξύλινο τραπέζι... Είχε χτυπηθεί άσχημα στην πλάτη και στους μηρούς της... Είχε εγκαύματα στο στήθος της... Είχε επίσης υποβληθεί σε ηλεκτροσόκ... στον κορμό της και στα γενετικά της όργανα... Τους έπεισα ότι θα πέθαινε... αν τα βασανιστήρια και η ασιτία συνεχιζόντουσαν... Τους ζήτησα να με αφήσουν μόνο μου μαζί της... για να κερδίσω την εμπιστοσύνη της... Έβαζα μουσική για να ανακουφίσω το μυαλό της... Η Πολίνα Λόρκα ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα...
Πολίνα: Γι' αυτό με βίασες; Επειδή ήμουν όμορφη; Εγώ φταίω, εντάξει; Άφησες τις άσχημες ήσυχες;
Ρομπέρτο: Υπάκουα τις γυναίκες, τιμούσα τις γυναίκες σε όλη μου την ζωή.
Πολίνα: Αηδίες! Θα πεθάνεις, γιατρέ. Άφησα τον δικηγόρο σου να με πείσει να σου χαρίσω την ζωή... αν έκανες μια ειλικρινή ομολογία ... αλλά παίζεις παιχνίδια. Το παιχνίδι της ομολογίας τελείωσε.
Αυτό ήταν. Τον παίρνουμε.

Τίτλοι Τέλους

 Η Πολίνα οδηγεί  το Ρομπέρτο με κλειστά μάτια στον κρημνό. Μπροστά στο θάνατο και ο Τζεράρντο και η Πολίνα κάνουν πίσω. Ο Ρομπέρτο, κάνει μια καινούργια ομολογία αποδεχόμενος τον βιασμό. Είναι άραγε προϊόν της μεγαλοσύνης που δείχνουν τελευταία στιγμή οι κατήγοροι του; Αυτά μόνο στην πραγματική ζωή   έχουν το αντίκρισμά τους, στο θέατρο ο συγγραφέας αποφασίζει. 
Πολίνα: Κοίταξέ με. Δεν είναι αρκετά φωτεινά για να με δεις; Δεν με ξέρεις; Δεν μου είπες τις άσχημες σκέψεις σου; Δεν μου είπες να μυστικά σου; Δεν με βίασες; Δεν έχωσες τον πούτσο σου μέσα μου; Πόσες φορές;
Ρομπέρτο: Πολλές φορές. Σε βίασα πολλές φορές. 14 φορές.
Πολίνα: Έβαζες μουσική.
Ρομπέρτο: Ναι, έβαζα μουσική. Ήθελα να σε ηρεμήσω. Ήμουν καλά στην αρχή. Κράτησε βδομάδες. Ήμουν δυνατός. Το πάλεψα τόσο σκληρά. Κανένας δεν πάλεψε τόσο σκληρά όσο εγώ. Ήμουν ο τελευταίος, ο τελευταίος που θα έπαιρνε μια γεύση. Κανένας δεν πέθανε, το ορκίζομαι. Έσωσα πολλούς, και το έκανα πιο εύκολο γι' αυτούς. Κάπως έτσι άρχισε. Κάπως έτσι βρέθηκα μέσα σ' αυτό. Χρειαζόντουσαν γιατρούς. Ο αδελφός μου ήταν στη μυστική αστυνομία. Μου είπε ότι χρειαζόντουσαν κάποιον να εξασφαλίσει ότι κανένας δεν θα πεθάνει. Σε έπλυνα. Λερώθηκες. Μου είπες, "Είμαι βρώμικη," και εγώ σε καθάρισα. Οι άλλοι με παραμέριζαν. "Έλα τώρα γιατρέ, δεν θα αρνιόσουν φρέσκο κρέας." Δεν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά. Και μέσα μου ένοιωθα, μπορούσα να νιώσω ότι άρχισε να μου αρέσει. Είχα όλη την εξουσία. Μπορούσα να ''σπάσω'' οποιονδήποτε. Μπορούσα να τους αναγκάσω να κάνουν και να πουν ό,τι κι αν ήθελα. Ήμουν χαμένος. Έγινα περίεργος. Νοσηρή περιέργεια. Πόσα μπορεί αυτή η γυναίκα να τραβήξει ακόμα; Τι πρόκειται να πάθει το μουνί της; Ξεραίνεται όταν την χτυπάς με ηλεκτροσόκ; Μπορεί να έχει οργασμό αμέσως μετά; Μου άρεσε που ήμουν γυμνός. Ξεντυνόμουν αργά. Άφηνα το παντελόνι μου να πέσει... έτσι ώστε να μπορούσες να ακούσεις τι έκανα. Μου άρεσε να ξέρεις τι σκόπευα να κάνω. Ήμουν γυμνός στο έντονο φώς και δεν μπορούσες να με δεις. Δεν μπορούσες να μου πεις τι να κάνω. Μου ανήκες. Μου ανήκατε όλοι. Το ερωτεύτηκα. Μπορούσα να σε πληγώσω, ή να σε γαμήσω... και δεν μπορούσες να μου πεις όχι. Έπρεπε να με ευχαριστήσεις. Εγώ... το λάτρευα. Λυπήθηκα όταν τελείωσε. Λυπήθηκα πολύ όταν τελείωσε. Καταπληκτικό σενάριο, καταπληκτική σκηνοθεσία, εξαιρετικές, πολύ δυνατές  ηθοποιίες από τους τρεις πρωταγωνιστές.