Bad Timing (1980) Τίτλος στα Ελληνικά: Η Δύναμη της Σάρκας
Το Φιλί (Γκούσταφ Κλιμτ)
Σκηνοθέτης: Nicolas Roeg - Νίκολας Ρεγκ
Πρωταγωνιστούν
Art Garfunkel Alex Linden
Theresa Russell Milena Flaherty
Harvey Keitel επιθεωρητής Netusil
Denholm Elliott Stefan Vognic
Πρωταγωνιστούν
Art Garfunkel Alex Linden
Theresa Russell Milena Flaherty
Harvey Keitel επιθεωρητής Netusil
Denholm Elliott Stefan Vognic
Το παιγνίδι της γνωριμίας
Στην αρχή όλα είναι όμορφα στο ερωτικό παιγνίδι. Ειδικά όταν το κορίτσι είναι τόσο γοητευτικό και με ερωτισμό που υπόσχεται άρωμα παραδείσου.
Δυο μεγάλα ερωτικά πάθη στο "Bad Timing" αναπόφευκτα θα καταλήξουν στην καταστροφή.
Ο Alex Linden (Art Garfunkel) Αμερικανός καθηγητής τής ψυχανάλυσης βρίσκεται στη Βιέννη συμβολικά στη πατρίδα τής ψυχανάλυσης, και των πινάκων τού Κλιμτ με τον έντονο ερωτισμό. Σαν περσόνα έχει τα χαραχτηριστκά στοιχεία τού επαγγέλματος και τής τάξης του.
Η Milena Flaherty (Theresa Russell), είναι ένα κορίτσι έξω από κάθε συμβατικότητα, γοητευτικό, λαμπερό, ερωτικά απενοχοποιημένο, τολμηρό, απροσποίητο αλλά με καλά κρυμμένα μυστικά.
Δυο αντίθετα ερωτικά φορτία αλλά μεγάλης έντασης, που όλο θα μεγαλώνουν για να φτάσουν στην έκρηξη, θα συναντηθούν τυχαία, με το γοητευτικό τρόπο που η φύση έχει στον κατάλογο της, για τούς ερωτοχτυπημένους με την πρώτη ματιά.
Milena: Αν είναι να γνωριστούμε μπορεί να γίνει και τώρα.
Alex: Ίσως έχεις δίκιο, αλλά γιατί να χαλάσουμε το μυστήριο;
Milena: Το μυστήριο;
Alex: Αν δε γνωριστούμε, υπάρχει πάντα πιθανότητα να είναι τέλειο.
Δυο μεγάλα ερωτικά πάθη στο "Bad Timing" αναπόφευκτα θα καταλήξουν στην καταστροφή.
Ο Alex Linden (Art Garfunkel) Αμερικανός καθηγητής τής ψυχανάλυσης βρίσκεται στη Βιέννη συμβολικά στη πατρίδα τής ψυχανάλυσης, και των πινάκων τού Κλιμτ με τον έντονο ερωτισμό. Σαν περσόνα έχει τα χαραχτηριστκά στοιχεία τού επαγγέλματος και τής τάξης του.
Η Milena Flaherty (Theresa Russell), είναι ένα κορίτσι έξω από κάθε συμβατικότητα, γοητευτικό, λαμπερό, ερωτικά απενοχοποιημένο, τολμηρό, απροσποίητο αλλά με καλά κρυμμένα μυστικά.
Δυο αντίθετα ερωτικά φορτία αλλά μεγάλης έντασης, που όλο θα μεγαλώνουν για να φτάσουν στην έκρηξη, θα συναντηθούν τυχαία, με το γοητευτικό τρόπο που η φύση έχει στον κατάλογο της, για τούς ερωτοχτυπημένους με την πρώτη ματιά.
Milena: Αν είναι να γνωριστούμε μπορεί να γίνει και τώρα.
Alex: Ίσως έχεις δίκιο, αλλά γιατί να χαλάσουμε το μυστήριο;
Milena: Το μυστήριο;
Alex: Αν δε γνωριστούμε, υπάρχει πάντα πιθανότητα να είναι τέλειο.
Η γνωριμία ολοκληρώνεται. Όλα υπόσχονται ένα μεγάλο έρωτα.
Στην αρχή οι ερωτευμένοι βιάζονται. Ο χρόνος δεν παρακολουθεί τα δικά τους σκιρτήματα:
Όταν ξανασυναντιούνται υπάρχει μια χαριτωμένη σκηνή. Η Μιλένα απλώνει το πόδι της, κλείνει το πέρασμα τής πόρτας και ο Άλεξ περνάει κάτω από τα πολλά υποσχόμενα πόδια της. Όλα στην αρχή είναι μαγικά. Ειδικά όταν υπάρχει ένα κορίτσι που ξεχειλίζει από ερωτισμό.
Milena: Σού πήρε περισσότερο χρόνο, απ᾿ ό,τι περίμενα.
Alex: Φοβάμαι ότι θα πάρει κι άλλο χρόνο. Φεύγω.
Milena: Ο δρόμος είναι βρεγμένος.
Alex: Δεν έβρεχε όταν ήρθα.
Milena: Αλήθεια; Κρίμα.
Alex: Αν με αφήσεις να περάσω θα οδηγώ προσεκτικά.
Milena: Αν αυτό θέλεις...
Alex: Θα με αφήσεις να περάσω;
Milena: Σού έγραψα στην τράπουλα τον αριθμό τού τηλεφώνου μου. Τηλεφώνησέ μου.
Alex: Να περάσω, σε παρακαλώ.
Milena: Αντίο
Το έργο ξετυλίγεται αχρονικά, με σκηνές εναλλασσόμενες μεταξύ τής ζωής τής Μιλένας και τού Άλεξ (όπως προσπαθούν να την σπρώξουν με τον τρόπο του ο καθένας, πότε στο φως πότε βαθειά στα σκοτάδια τού έρωτα), και τής μάχης τής Μιλένας και τών γιατρών να κρατηθεί στη ζωή η Μιλένα μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της, για την οποία ο σκηνοθέτης μάς πληροφορεί από τα πρώτα πλάνα τής ταινίας, όταν ένα ασθενοφόρο τρυπάει τη νύχτα τρέχοντας για το Νοσοκομείο. Πολλές φορές οι ήχοι από τις απεγνωσμένες προσπάθειες τής Μιλένας να κρατηθεί στη ζωή, συμπλέκονται με τούς ερωτικούς άλλων καλών ημερών.
Σε μια συνέντευξη της η Τερέζα Ράσελ είχε πει σχετικά: «Το σενάριο ήταν γραμμένο στο μεγαλύτερο βαθμό με χρονολογική σειρά κι έτσι περίπου κινηματογραφήθηκε. Θυμάμαι ότι παρακολούθησα κάποιες φορές τη διαδικασία τού μοντάζ και ήταν σαν ο Νικ να έφτιαξε ολόκληρο το φιλμ ξανά από την αρχή, αλλάζοντας τη σειρά των γεγονότων. Δεν νομίζεις ότι ο κόσμος μπορεί να μπερδευτεί; τον ρώτησα. Κι εκείνος μου απάντησε: Δε νομίζω ότι προκαλεί σύγχυση, γιατί έτσι ακριβώς λειτουργεί ο ανθρώπινο μυαλό όταν θυμάται πράγματα. Κανείς δεν έχει αναμνήσεις σε χρονολογική σειρά, έτσι δεν είναι;. Κάτω από αυτό το πρίσμα η επεξεργασία του είχε λογική».
Όταν ξανασυναντιούνται υπάρχει μια χαριτωμένη σκηνή. Η Μιλένα απλώνει το πόδι της, κλείνει το πέρασμα τής πόρτας και ο Άλεξ περνάει κάτω από τα πολλά υποσχόμενα πόδια της. Όλα στην αρχή είναι μαγικά. Ειδικά όταν υπάρχει ένα κορίτσι που ξεχειλίζει από ερωτισμό.
Milena: Σού πήρε περισσότερο χρόνο, απ᾿ ό,τι περίμενα.
Alex: Φοβάμαι ότι θα πάρει κι άλλο χρόνο. Φεύγω.
Milena: Ο δρόμος είναι βρεγμένος.
Alex: Δεν έβρεχε όταν ήρθα.
Milena: Αλήθεια; Κρίμα.
Alex: Αν με αφήσεις να περάσω θα οδηγώ προσεκτικά.
Milena: Αν αυτό θέλεις...
Alex: Θα με αφήσεις να περάσω;
Milena: Σού έγραψα στην τράπουλα τον αριθμό τού τηλεφώνου μου. Τηλεφώνησέ μου.
Alex: Να περάσω, σε παρακαλώ.
Milena: Αντίο
Το έργο ξετυλίγεται αχρονικά, με σκηνές εναλλασσόμενες μεταξύ τής ζωής τής Μιλένας και τού Άλεξ (όπως προσπαθούν να την σπρώξουν με τον τρόπο του ο καθένας, πότε στο φως πότε βαθειά στα σκοτάδια τού έρωτα), και τής μάχης τής Μιλένας και τών γιατρών να κρατηθεί στη ζωή η Μιλένα μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της, για την οποία ο σκηνοθέτης μάς πληροφορεί από τα πρώτα πλάνα τής ταινίας, όταν ένα ασθενοφόρο τρυπάει τη νύχτα τρέχοντας για το Νοσοκομείο. Πολλές φορές οι ήχοι από τις απεγνωσμένες προσπάθειες τής Μιλένας να κρατηθεί στη ζωή, συμπλέκονται με τούς ερωτικούς άλλων καλών ημερών.
Σε μια συνέντευξη της η Τερέζα Ράσελ είχε πει σχετικά: «Το σενάριο ήταν γραμμένο στο μεγαλύτερο βαθμό με χρονολογική σειρά κι έτσι περίπου κινηματογραφήθηκε. Θυμάμαι ότι παρακολούθησα κάποιες φορές τη διαδικασία τού μοντάζ και ήταν σαν ο Νικ να έφτιαξε ολόκληρο το φιλμ ξανά από την αρχή, αλλάζοντας τη σειρά των γεγονότων. Δεν νομίζεις ότι ο κόσμος μπορεί να μπερδευτεί; τον ρώτησα. Κι εκείνος μου απάντησε: Δε νομίζω ότι προκαλεί σύγχυση, γιατί έτσι ακριβώς λειτουργεί ο ανθρώπινο μυαλό όταν θυμάται πράγματα. Κανείς δεν έχει αναμνήσεις σε χρονολογική σειρά, έτσι δεν είναι;. Κάτω από αυτό το πρίσμα η επεξεργασία του είχε λογική».
Ερωτικό πάθος και από τις δυο μεριές, συγκρούσεις που μόνο η ερωτική πράξη όσο διαρκεί κατευνάζει.
Ένα ερωτικό πάθος έχει γιγαντωθεί Αλλά το πάθος για να συντηρείται χρειάζεται και τα καύσιμα που θα το συντηρούν και θα το θεριεύουν. Τουλάχιστον από την μεριά τού Άλεξ που σαν συμβατικός είναι πιο επιρρεπής στην καταχτητικότητα και την κατοχή. Η αποκλειστικότητα και η κατοχή θεριεύουν τη ζήλεια, και η ζήλεια είναι η ερευνήτρια τής παθολογίας του Έρωτα. Ο Προυστ στο "Αναζητώντας το χαμένο χρόνο" ολόκληρο το δεύτερο τόμο τού "Από τη μεριά τού Σουάν" τον αφιερώνει στον έρωτα τού Σουάν για την Οντέτ που καταλήγει σε ένα δοκίμιο πάνω στον έρωτα και τη ζήλεια. Και είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που ο Προυστ τελειώνει τον τόμο με τη θλιβερή διαπίστωση τού Σουάν. «Και να σκεφτείς πως άσκοπα ξόδεψα χρόνια τής ζωής μου, πως θέλησα να πεθάνω, πως είχα τον πιο μεγάλο μου έρωτα, για μια γυναίκα που δε μού άρεσε, που δεν ήταν ο τύπος μου». Χιλιοπερπατημένοι οι δρόμοι τής ζήλειας.
Η Μιλένα είναι αυτάρκης, στοχεύοντας στον έρωτα στην κυριολεξία. Δεν είσαι ευτυχισμένος μέσα σ᾿ αυτό που ζούμε; θα ρωτήσει τον Άλεξ. Αλλά ο Άλεξ θέλει και να ξέρει. Και για να ξέρεις πρέπει να παρατηρείς να κατασκοπεύεις. Και ψάχνοντας ανακαλύπτει ότι είναι παντρεμένη με ένα μυστηριώδη τύπο, που μάλιστα πηγαίνει και τον βλέπει περνώντας και τα φυλασσόμενα σύνορα μεταξύ Αυστρίας και ενιαίας τότε Τσεχοσλοβακίας, ( μια υπόμνηση μόνο τού ψυχρού πολέμου;) για να πάει στην Μπρατισλάβα που σήμερα ανήκει στη Σλοβακία. Το γεγονός αυτό το έχει αποκρύψει από τον Άλεξ. Μια σκηνή να φιλιέται σε ένα μπαρ μ᾿ ένα νέο και αργότερα με κάποιο Πανεπιστημιακό ή ίσως ηθοποιό , Τζοβάνι θα τον αποκαλέσει αργότερα ό Άλεξ όταν πια έχουν περάσει στο χώρο τής κόλασης, που τούς βλέπει να βγαίνουν αγκαλιασμένοι από ένα σπίτι (Ξενοδοχείο;) και να φεύγουν με το μηχανάκι, και κάποιες φωτογραφίες με νεαρούς, είναι αρκετά για τον Άλεξ για να περάσει από το ερωτικό πάθος στην ερωτική αρρώστια.
Να ένας διάλογος ξημερώματα. Ο Άλεξ την περιμένει να γυρίσει όλη τη νύχτα.
Milena: Άντε πνίξου!
Alex: Είσαι μεθυσμένη.
Milena: Χάσου από ᾿δω!
Alex: Θέλω να σού εξηγήσω, Μιλένα.
Milena: Να εξηγήσεις στους φοιτητές σου.
Alex: Απλώς δεν αντέχω στην σκέψη να είσαι με άλλον.
Milena: Σε παρακαλώ, είμαι κουρασμένη. Ήπια πολύ. Θέλω να κοιμηθώ. Φύγε, σε παρακαλώ.
Alex: Μιλένα, σ᾿ αγαπάω. Όλη νύχτα περίμενα στο αμάξι. Ξημέρωσε, που να πάρει!
Milena: Θέλεις να σού πω ότι κοιμήθηκα με κάποιον; Αυτό θέλεις να μάθεις; Ότι γαμηθήκαμε; Θα το πίστευες; Αυτό θέλεις να πιστέψεις; Τι θέλεις να μάθεις; Την αλήθεια; Όχι, θα έλεγες ότι είναι ψέμα. Τι θέλεις να κάνουμε; Να πάμε να κάνουμε έρωτα; Να πάμε να πηδηχτούμε; Αυτό θέλεις να κάνουμε; Αυτό θέλεις να κάνω; Τι θέλεις, λοιπόν; Εντάξει, σ᾿ αγαπώ. Δεν σ᾿ αγαπώ. Τι θέλεις να πω; Τι θέλεις να κάνω γι᾿ αυτό; Να αυτοκτονήσω; Τότε θα ήσουν σίγουρος; Θα ήσουν; Θα ήσουν; Εγώ τι θέλω; Εσύ τι θέλεις;
Alex: Θέλω να είσαι δική μου.
Milena: Θέλεις να γίνω ιδιοκτησία σου και μετά να με παρατήσεις. Δε θέλω να γίνω δική σου ή κάποιου άλλου. Άπληστο καθίκι. Έχεις τα πάντα, είχες τα πάντα. Γνωρίζεις τα πάντα. Δε θέλω τίποτα δικό μου, διάολε. Πόσο μάλλον, οτιδήποτε δικό σου. Δεν είμαι φιλόδοξη. Δεν είμαι καλλιτέχνης... ή ποιήτρια... Ούτε φιλόσοφος. Ούτε επαναστάτρια, που να πάρει! Δε θέλω να υποκρίνομαι ότι είμαι κάτι άλλο για κανέναν. Θέλω απλώς να μού επιτρέπουν... Να δίνω ό,τι μπορώ... όπως μπορώ... σε όποιον μπορώ. Για όνομα, μην πεις ποτέ ξανά τη λέξη "αγάπη". Και υπόσχομαι να μην την πω κι εγώ. Θέλεις να σου κάνω ένα μεγάλο δώρο, Άλεξ; Ναι! Το έκανα! Εσύ με ανάγκασες. Με τρελαίνεις. Γιατί να σε γνωρίσω;
Η Μιλένα είναι αυτάρκης, στοχεύοντας στον έρωτα στην κυριολεξία. Δεν είσαι ευτυχισμένος μέσα σ᾿ αυτό που ζούμε; θα ρωτήσει τον Άλεξ. Αλλά ο Άλεξ θέλει και να ξέρει. Και για να ξέρεις πρέπει να παρατηρείς να κατασκοπεύεις. Και ψάχνοντας ανακαλύπτει ότι είναι παντρεμένη με ένα μυστηριώδη τύπο, που μάλιστα πηγαίνει και τον βλέπει περνώντας και τα φυλασσόμενα σύνορα μεταξύ Αυστρίας και ενιαίας τότε Τσεχοσλοβακίας, ( μια υπόμνηση μόνο τού ψυχρού πολέμου;) για να πάει στην Μπρατισλάβα που σήμερα ανήκει στη Σλοβακία. Το γεγονός αυτό το έχει αποκρύψει από τον Άλεξ. Μια σκηνή να φιλιέται σε ένα μπαρ μ᾿ ένα νέο και αργότερα με κάποιο Πανεπιστημιακό ή ίσως ηθοποιό , Τζοβάνι θα τον αποκαλέσει αργότερα ό Άλεξ όταν πια έχουν περάσει στο χώρο τής κόλασης, που τούς βλέπει να βγαίνουν αγκαλιασμένοι από ένα σπίτι (Ξενοδοχείο;) και να φεύγουν με το μηχανάκι, και κάποιες φωτογραφίες με νεαρούς, είναι αρκετά για τον Άλεξ για να περάσει από το ερωτικό πάθος στην ερωτική αρρώστια.
Να ένας διάλογος ξημερώματα. Ο Άλεξ την περιμένει να γυρίσει όλη τη νύχτα.
Milena: Άντε πνίξου!
Alex: Είσαι μεθυσμένη.
Milena: Χάσου από ᾿δω!
Alex: Θέλω να σού εξηγήσω, Μιλένα.
Milena: Να εξηγήσεις στους φοιτητές σου.
Alex: Απλώς δεν αντέχω στην σκέψη να είσαι με άλλον.
Milena: Σε παρακαλώ, είμαι κουρασμένη. Ήπια πολύ. Θέλω να κοιμηθώ. Φύγε, σε παρακαλώ.
Alex: Μιλένα, σ᾿ αγαπάω. Όλη νύχτα περίμενα στο αμάξι. Ξημέρωσε, που να πάρει!
Milena: Θέλεις να σού πω ότι κοιμήθηκα με κάποιον; Αυτό θέλεις να μάθεις; Ότι γαμηθήκαμε; Θα το πίστευες; Αυτό θέλεις να πιστέψεις; Τι θέλεις να μάθεις; Την αλήθεια; Όχι, θα έλεγες ότι είναι ψέμα. Τι θέλεις να κάνουμε; Να πάμε να κάνουμε έρωτα; Να πάμε να πηδηχτούμε; Αυτό θέλεις να κάνουμε; Αυτό θέλεις να κάνω; Τι θέλεις, λοιπόν; Εντάξει, σ᾿ αγαπώ. Δεν σ᾿ αγαπώ. Τι θέλεις να πω; Τι θέλεις να κάνω γι᾿ αυτό; Να αυτοκτονήσω; Τότε θα ήσουν σίγουρος; Θα ήσουν; Θα ήσουν; Εγώ τι θέλω; Εσύ τι θέλεις;
Alex: Θέλω να είσαι δική μου.
Milena: Θέλεις να γίνω ιδιοκτησία σου και μετά να με παρατήσεις. Δε θέλω να γίνω δική σου ή κάποιου άλλου. Άπληστο καθίκι. Έχεις τα πάντα, είχες τα πάντα. Γνωρίζεις τα πάντα. Δε θέλω τίποτα δικό μου, διάολε. Πόσο μάλλον, οτιδήποτε δικό σου. Δεν είμαι φιλόδοξη. Δεν είμαι καλλιτέχνης... ή ποιήτρια... Ούτε φιλόσοφος. Ούτε επαναστάτρια, που να πάρει! Δε θέλω να υποκρίνομαι ότι είμαι κάτι άλλο για κανέναν. Θέλω απλώς να μού επιτρέπουν... Να δίνω ό,τι μπορώ... όπως μπορώ... σε όποιον μπορώ. Για όνομα, μην πεις ποτέ ξανά τη λέξη "αγάπη". Και υπόσχομαι να μην την πω κι εγώ. Θέλεις να σου κάνω ένα μεγάλο δώρο, Άλεξ; Ναι! Το έκανα! Εσύ με ανάγκασες. Με τρελαίνεις. Γιατί να σε γνωρίσω;
Η απόπειρα αυτοκτονίας.
Η Μιλένα παίρνοντας χούφτες φάρμακα και πνιγμένη στο αλκοόλ με σκοπό να αυτοκτονήσει σε άθλια κατάσταση παίρνει τηλέφωνο τον Άλεξ:
Milena: Ήθελα να σου πω "αντίο"!
Alex: Το είπες ξεκάθαρα χθες βράδυ, Μιλένα.
Milena: Δεν το εννοούσα. Άλεξ, μην το κλείσεις. Σε παρακαλώ. Ήθελα... Ήθελα να πούμε "αντίο όπως πρέπει. Ήθελα... Ήθελα να πούμε "αντίο" όπως πρέπει. Θεέ μου, είμαι κουρασμένη. Πολύ κουρασμένη. Κουρασμένη ή μεθυσμένη;
Σωστά... Μεθυσμένη! Πώς αλλιώς θα προετοιμαζόμουν να σε αποχαιρετήσω; Θεέ μου... Αντίο. Όχι, Άλεξ. Έκανα μια ανοησία... Μια μεγάλη ανοησία.
Milena: Ήθελα να σου πω "αντίο"!
Alex: Το είπες ξεκάθαρα χθες βράδυ, Μιλένα.
Milena: Δεν το εννοούσα. Άλεξ, μην το κλείσεις. Σε παρακαλώ. Ήθελα... Ήθελα να πούμε "αντίο όπως πρέπει. Ήθελα... Ήθελα να πούμε "αντίο" όπως πρέπει. Θεέ μου, είμαι κουρασμένη. Πολύ κουρασμένη. Κουρασμένη ή μεθυσμένη;
Σωστά... Μεθυσμένη! Πώς αλλιώς θα προετοιμαζόμουν να σε αποχαιρετήσω; Θεέ μου... Αντίο. Όχι, Άλεξ. Έκανα μια ανοησία... Μια μεγάλη ανοησία.
Ο Άλεξ φτάνει στο σπίτι τής Μιλένας και την βρίσκει σε άθλια κατάσταση.
Το αρρωστημένο πάθος του είναι τόσο δυνατό, που δεν αφήνει κανένα συναίσθημα λύπησης ,φόβου, τρυφεράδας να ξεμυτίσει . Είναι μόνος και θριαμβευτής στην αρένα, κανένα συναίσθημα δε θα μειώσει το θρίαμβο του!
Alex: Όχι με μια τέτοια φτηνή χειρονομία. Ας τρομάξεις τον Κόνραντ, που τον φιλούσες στο μπαρ. Θα σε περιγελούσε τώρα ή θα έριχνε καμιά βόμβα. Ή πες τα στον Τζοβάνι, αν και θα είναι στο θέατρο τώρα. Αν μπορούσες να ελέγξεις τον εαυτό σου... Θα μπορούσαμε... Θα ήμαστε καλά μαζί. Αλλά δεν μπορείς να συνέλθεις. Έχεις μεθύσει κι άλλες φορές. Τα κατάφερες, μπορείς και τώρα. Αλλά μόνη σου. Χωρίς βοήθεια Σε ποιον να τηλεφωνήσεις, άλλωστε; Στον νεαρό της φωτογραφίας; Στον αδελφό σου; Στον αδελφό σου... Εγώ είμαι εδώ... Δε χρειαζόμαστε κανέναν άλλον. Είμαστε μόνο εσύ κι εγώ. ( Η Μιλένα ημιαναίσθητη σέρνεται στο πάτωμα για να πάρει τηλέφωνο για βοήθεια, και ο Άλεξ βγάζει το τηλέφωνο από την πρίζα). Μια πράξη με σημασία για τον Άλεξ θέλει να είναι κυρίαρχος έστω και σε μια νεκρή).
Γνωριμία, Έρωτας, Πάθος, Ζήλια , Αρρώστια. Έχουμε περάσει στους κύκλους της Κόλασης.
Milena: Βοήθησέ με...
Alex: Πιο δυνατά.
Milena: Βοήθεια...
Alex: Έτσι είναι καλύτερα. Πίστεψέ με. Δεν υπήρχε άλλη λύση.
Alex: Όχι με μια τέτοια φτηνή χειρονομία. Ας τρομάξεις τον Κόνραντ, που τον φιλούσες στο μπαρ. Θα σε περιγελούσε τώρα ή θα έριχνε καμιά βόμβα. Ή πες τα στον Τζοβάνι, αν και θα είναι στο θέατρο τώρα. Αν μπορούσες να ελέγξεις τον εαυτό σου... Θα μπορούσαμε... Θα ήμαστε καλά μαζί. Αλλά δεν μπορείς να συνέλθεις. Έχεις μεθύσει κι άλλες φορές. Τα κατάφερες, μπορείς και τώρα. Αλλά μόνη σου. Χωρίς βοήθεια Σε ποιον να τηλεφωνήσεις, άλλωστε; Στον νεαρό της φωτογραφίας; Στον αδελφό σου; Στον αδελφό σου... Εγώ είμαι εδώ... Δε χρειαζόμαστε κανέναν άλλον. Είμαστε μόνο εσύ κι εγώ. ( Η Μιλένα ημιαναίσθητη σέρνεται στο πάτωμα για να πάρει τηλέφωνο για βοήθεια, και ο Άλεξ βγάζει το τηλέφωνο από την πρίζα). Μια πράξη με σημασία για τον Άλεξ θέλει να είναι κυρίαρχος έστω και σε μια νεκρή).
Γνωριμία, Έρωτας, Πάθος, Ζήλια , Αρρώστια. Έχουμε περάσει στους κύκλους της Κόλασης.
Milena: Βοήθησέ με...
Alex: Πιο δυνατά.
Milena: Βοήθεια...
Alex: Έτσι είναι καλύτερα. Πίστεψέ με. Δεν υπήρχε άλλη λύση.
Κατευθείαν στην κόλαση από το αρρωστημένο πάθος.
Ο άρρωστος από το πάθος του Άλεξ, σκίζει τελετουργικά τα εσώρουχα τής Μόνικας και επιδίδεται σε ένα μοναχικό, απεγνωσμένο, αρρωστημένο έρωτα προφέροντας κατακερματισμένα λόγια τού αρρωστημένου πάθους του:
Θα κάνω τα πάντα για να σε αποκτήσω ξανά. Όπως ήμαστε πριν. Σ᾿ αγαπώ. Σ᾿ αγαπώ. Σ᾿ αγαπώ… Μιλένα, σ᾿ αγαπώ. Σ᾿ αγαπώ, Μιλένα. Σ᾿ αγαπώ. Σ᾿ αγαπώ.
Ο Άλεξ διαπράττει κάτι κοντά στα όρια τής νεκροφιλίας, αλλά η νεκροφιλία αυτή ή έσχατη αρρωστημένη κατάσταση έχει σαν αντικείμενο γενικά το νεκρό σώμα. Ο Άλεξ ενδιαφέρεται ερωτικά έστω και ᾿μ αυτόν τον αρρωστημένο τρόπο, αποκλειστικά για τη Μιλένα, πάνω σ᾿ αυτήν θέλει να κυριαρχήσει, τώρα που είναι και υποταγμένη. Η κατάστασή του, είναι του ακραίου αρρωστημένου ερωτικού πάθους.
Όμως το πάθος του, έχει και θανατηφόρες προεκτάσεις. Καθυστερώντας να ενημερώσει την αστυνομία και το Νοσοκομείο σπρώχνει τη Μιλένα προς το θάνατο.
Θα κάνω τα πάντα για να σε αποκτήσω ξανά. Όπως ήμαστε πριν. Σ᾿ αγαπώ. Σ᾿ αγαπώ. Σ᾿ αγαπώ… Μιλένα, σ᾿ αγαπώ. Σ᾿ αγαπώ, Μιλένα. Σ᾿ αγαπώ. Σ᾿ αγαπώ.
Ο Άλεξ διαπράττει κάτι κοντά στα όρια τής νεκροφιλίας, αλλά η νεκροφιλία αυτή ή έσχατη αρρωστημένη κατάσταση έχει σαν αντικείμενο γενικά το νεκρό σώμα. Ο Άλεξ ενδιαφέρεται ερωτικά έστω και ᾿μ αυτόν τον αρρωστημένο τρόπο, αποκλειστικά για τη Μιλένα, πάνω σ᾿ αυτήν θέλει να κυριαρχήσει, τώρα που είναι και υποταγμένη. Η κατάστασή του, είναι του ακραίου αρρωστημένου ερωτικού πάθους.
Όμως το πάθος του, έχει και θανατηφόρες προεκτάσεις. Καθυστερώντας να ενημερώσει την αστυνομία και το Νοσοκομείο σπρώχνει τη Μιλένα προς το θάνατο.
Υπάρχουν όμως και τα γεγονότα, και ο χρόνος τους και ένας έξυπνος ανακριτής.
Μετά θα μαζέψει τα ξεφτίδια από τα ρούχα άλλων ευτυχισμένων ημερών, και θα καλέσει την αστυνομία. Είναι μία και μισή η ώρα νύχτα.
Ο ίδιος ενημερώνει τον ανακριτή ( Harvey Keitel), ότι τού τηλεφώνησε η ίδια η Μελίνα για την απόπειρα τής αυτοκτονίας. Η Μιλένα σε κώμα μεταφέρεται δύο η ώρα στο Νοσοκομείο. Οι γιατροί αποφαίνονται ότι για να είναι σε κώμα, θα πρέπει η απόπειρα να έγινε πριν από τρεις με τέσσερις ώρες. Μετά τις δώδεκα η Μιλένα ήταν λιώμα δεν θα μπορούσε ούτε καν να σηκώσει το τηλέφωνο για να τον ειδοποιήσει. Τι έγινε λοιπόν από τις δέκα και μισή περίπου που δέχτηκε ο Άλεξ το τηλεφώνημα τής Μιλένας μέχρι τις μια και τριάντα που ειδοποίησε την Αστυνομία. Ο Άλεξ από την αρχή ισχυρίζεται ότι δεν θυμάται την ώρα που τού τηλεφώνησε. Ισχυρίζεται ότι έφθασε στο σπίτι τής Μιλένας μετά τις δώδεκα τη νύκτα, αλλά ο ανακριτής τον διαψεύδει λέγοντας του, ότι το ραδιόφωνο τού αυτοκινήτου του βρέθηκε στο δεύτερο πρόγραμμα, που μεταδίδει μέχρις τις δώδεκα, το βρήκε ανοιχτό και το έκλεισε ο ίδιος. Επομένως αφού άκουγε μουσική, και το άφησε ανοιχτό, έφθασε στην Μιλένα πριν τις δώδεκα. Τού λέει ότι διατάχθηκε έλεγχος σπερματικού υγρού στον κόλπο της Μιλένας και τον κατηγορεί για βιασμό.
Ο ίδιος ενημερώνει τον ανακριτή ( Harvey Keitel), ότι τού τηλεφώνησε η ίδια η Μελίνα για την απόπειρα τής αυτοκτονίας. Η Μιλένα σε κώμα μεταφέρεται δύο η ώρα στο Νοσοκομείο. Οι γιατροί αποφαίνονται ότι για να είναι σε κώμα, θα πρέπει η απόπειρα να έγινε πριν από τρεις με τέσσερις ώρες. Μετά τις δώδεκα η Μιλένα ήταν λιώμα δεν θα μπορούσε ούτε καν να σηκώσει το τηλέφωνο για να τον ειδοποιήσει. Τι έγινε λοιπόν από τις δέκα και μισή περίπου που δέχτηκε ο Άλεξ το τηλεφώνημα τής Μιλένας μέχρι τις μια και τριάντα που ειδοποίησε την Αστυνομία. Ο Άλεξ από την αρχή ισχυρίζεται ότι δεν θυμάται την ώρα που τού τηλεφώνησε. Ισχυρίζεται ότι έφθασε στο σπίτι τής Μιλένας μετά τις δώδεκα τη νύκτα, αλλά ο ανακριτής τον διαψεύδει λέγοντας του, ότι το ραδιόφωνο τού αυτοκινήτου του βρέθηκε στο δεύτερο πρόγραμμα, που μεταδίδει μέχρις τις δώδεκα, το βρήκε ανοιχτό και το έκλεισε ο ίδιος. Επομένως αφού άκουγε μουσική, και το άφησε ανοιχτό, έφθασε στην Μιλένα πριν τις δώδεκα. Τού λέει ότι διατάχθηκε έλεγχος σπερματικού υγρού στον κόλπο της Μιλένας και τον κατηγορεί για βιασμό.
Ο Άλεξ δεν θα ομολογήσει στον ανακριτή, παρά την πίεση που τού ασκεί. Η είδηση ότι η Μιλένα θα επιζήσει, τού δίνει την ευκαιρία να πετάξει το μπαλάκι αλλού. « Ότι χρειάζεται θα σού το πει εκείνη»
Ο Άλεξ με τη στάση του μετά τα αποτρόπαια γεγονότα, αποδεικνύεται πολύ κατώτερος τών περιστάσεων, εξακολουθεί να είναι φυλακισμένος στο αρρωστημένο ερωτικό του πάθος, δεν κάνει βήμα παραπέρα γιατί θέλει να σώσει το τομάρι του. Είναι λίγος μπροστά σε ότι συνέβη. Αποκρύπτει με σπουδή τα γεγονότα,
Αντίθετα η Μιλένα σαν χαραχτήρας, πέραν από τις αδυναμίες της, καίγεται για αυτά που πιστεύει, για τις αλήθειες της, για την δική της αληθινή αγάπη για τον Άλεξ. Έχει κάτι από τούς τραγικούς ήρωες, οι οποίοι φτάνουν μέχρι το τέλος γι αυτά που πιστεύουν κι ας ξέρουν πως θα καούν.
Δυνατές ερμηνείες από τούς πρωταγωνιστές και σίγουρα πολύ μεγάλη ερμηνεία από την Theresa Russell. Η ίδια είχε δηλώσει σε μια συνέντευξη της: «Το BAD TIMING ήταν μια τεράστια εξέλιξη για μένα, έμαθα πολλά σαν ηθοποιός και καλλιτέχνης, αλλά και σαν γυναίκα. Συγκινούμαι κάθε φορά που το σκέφτομαι, δεν νομίζω όμως ότι θα άντεχα να περάσω μια τόσο έντονη συναισθηματικά εμπειρία τώρα. Δεν έχω ιδέα πως κατάφερα να βγω αλώβητη!».
Θα είχε ίσως πολύ ενδιαφέρον η πραγματική της σχέση με το σκηνοθέτη της, τον Nicolas Roeg, με τον οποίο παντρεύτηκε, αφού κι αυτοί κατέληξαν στο χωρισμό.
Ο Άλεξ με τη στάση του μετά τα αποτρόπαια γεγονότα, αποδεικνύεται πολύ κατώτερος τών περιστάσεων, εξακολουθεί να είναι φυλακισμένος στο αρρωστημένο ερωτικό του πάθος, δεν κάνει βήμα παραπέρα γιατί θέλει να σώσει το τομάρι του. Είναι λίγος μπροστά σε ότι συνέβη. Αποκρύπτει με σπουδή τα γεγονότα,
Αντίθετα η Μιλένα σαν χαραχτήρας, πέραν από τις αδυναμίες της, καίγεται για αυτά που πιστεύει, για τις αλήθειες της, για την δική της αληθινή αγάπη για τον Άλεξ. Έχει κάτι από τούς τραγικούς ήρωες, οι οποίοι φτάνουν μέχρι το τέλος γι αυτά που πιστεύουν κι ας ξέρουν πως θα καούν.
Δυνατές ερμηνείες από τούς πρωταγωνιστές και σίγουρα πολύ μεγάλη ερμηνεία από την Theresa Russell. Η ίδια είχε δηλώσει σε μια συνέντευξη της: «Το BAD TIMING ήταν μια τεράστια εξέλιξη για μένα, έμαθα πολλά σαν ηθοποιός και καλλιτέχνης, αλλά και σαν γυναίκα. Συγκινούμαι κάθε φορά που το σκέφτομαι, δεν νομίζω όμως ότι θα άντεχα να περάσω μια τόσο έντονη συναισθηματικά εμπειρία τώρα. Δεν έχω ιδέα πως κατάφερα να βγω αλώβητη!».
Θα είχε ίσως πολύ ενδιαφέρον η πραγματική της σχέση με το σκηνοθέτη της, τον Nicolas Roeg, με τον οποίο παντρεύτηκε, αφού κι αυτοί κατέληξαν στο χωρισμό.