Σκοτεινός Κόσμος  Havoc  (2005)

Η ομορφιά και η χάρη δε θέλουν λόγια.

Σκηνοθεσία: Μπάρμπαρα Κοπλέ    Barbara Kopple
Σενάριο:         Τζέσικα Καπλάν            Jessica Kaplan
​Πρωταγωνιστούν: 
Ανν Χαθαγουέϊ             (Anne Hathaway) 
Μπγιού Φίλλιπς          (Bijou Phillips)
Φρέντι Ροντρίγκεζ     (Freddy Rodriguez) .

Η ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη τής Jessica Kaplan (1979-2003).

Η ταινία αρχίζει με την Άλισον επί τῷ έργῳ

Η λευκή συμμορία ψάχνει να... φάει το κεφάλι της.

Όλα θα αποφασισθούν επί στρογγυλής τραπέζης.

Η Άλισον εγκαταλείπει τον αγώνα.

Η Έβελιν μέσα σε διασταυρούμενα πυρά, παθαίνει υστερία.

Έφηβοι και έφηβες πλουσιόπαιδα του Λος Άντζελες που πλήττουν!!!... Οι γονείς περί άλλα τυρβάζουν. Βασιλιάς το χρήμα.  Το γαμήσι μάλλον το υποτιμούν ή το ᾿χουν ξεπεράσει (η Άλισον - Ανν Χαθαγουέι - κάνει τσιμπούκι στον αρχηγό συμμορίας στις πρώτες σκηνές της ταινίας) και δεν τούς φτάνει, έχουν ανησυχίες και φτιάχνουν συμμορίες, για να περνάει η ώρα και όπου βγάλει, γιατί τούς λείπει και το μυαλό.
Μια παρέα κοριτσιών από τη συμμορία, μετά τον εξευτελισμό τού αρχηγού τής δικής τους συμμορίας, από μια άλλη συμμορία εμπόρων ναρκωτικών (αυτοί δεν παίζουν),τούς πλησιάζει  για να αναβαπτιστούν. Οι δύο έφηβες τής παρέας, αφού έχουν δοκιμάσει ότι οινόπνευμα υπήρχε, δέχονται να γίνουν μέλη, με τον όρο να ρίξουν τα ζάρια, και όποιο αριθμό φέρουν με τόσους λεβέντες τής συμμορίας να πάνε (όχι θα άφηναν έτσι τέτοια μανούλια).
​Η Άλισον, άτυχη  φέρνει στο ζάρι το ένα, άρα περιορίζεται σ᾿ ένα "εραστή". Η Έβελιν ( Μπγιού Φίλλιπς) πιο τυχερή φέρνει τον αριθμό τρία, άρα έχει πολύ μέλλον μπροστά της.
Η Άλισον δοκιμάζεται για την είσοδο στη συμμορία, επιλέγοντας τον αρχηγό (Φρέντι Ροντρίγκεζ)  αλλά  συνέρχεται και εγκαταλείπει τον αγώνα. Η  Έβελιν αφού πρώτα δείχνει πως  κατέχει καλά το σπορ με τον ένα  από την τριάδα και προχωρεί προς τη νίκη, όταν έρχονται οι ενισχύσεις από τούς άλλους δύο, παθαίνει υστερία, και   στη συνέχεια πνιγμένη από  ενοχές επικαλείται  βιασμό.
Αστυνομία, γονείς, συλλήψεις, αλλά η φίλη τής Έβελιν, η Άλισον, προκειμένου να προλάβει το μακελειό ανάμεσα στις δύο συμμορίες, λέει την αλήθεια. Παρ᾿ όλα αυτά η λευκή σπείρα θέλει το αίμα της πίσω για το βιασμό, και η συμμορία των εμπόρων να εκδικηθεί για τους δικούς της που έχουν συλληφθεί, και το έργο κλείνει με ένα πυροβολισμό. Κάποιος έφαγε το κεφάλι του.
Η Άλισον μπροστά στην κάμερα ενός ερασιτέχνη κινηματογραφιστή, ο οποίος κατέγραφε σκηνές από τη ζωή των συμμοριών λέει: «Εννοώ, ουσιαστικά... είμαι ένα παιδί... με καλούς βαθμούς. Αλλά μπορείς να χαραμίσεις πολύ χρόνο για τέτοια πράματα... τα οποία τα θεωρείς σημαντικά... για δύο δευτερόλεπτα. Εννοώ, πως αν μάς δώσεις μια στιγμή... επικοινωνίας... μια αληθινή στιγμή... είναι σαν ξαφνικά... να έχουμε όλη τη γνώση του κόσμου. Κι αυτοί είμαστε εμείς. Αυτό είναι ότι υπάρχει για ᾿μάς».
«Άρα... είναι ένας επίλογος»; τη ρωτάει ο κινηματογραφιστής.
«Αυτό είναι» απαντά η Άλισον.
Την ταινία αξίζει να τη δει κανείς, όπως άλλωστε έκανα και γω για αυτό το κορίτσι, που λέγεται Ανν Χαθαγουέι, υπέροχο πλάσμα !!!! ​