Τakis Diamantopoulos photographer

Τakis Diamantopoulos Τάκης Διαμαντόπουλος

Ο Τάκης Διαμαντόπουλος γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία επί σαράντα πέντε χρόνια. Προέρχεται από οικογένεια φωτογράφων, καθώς τόσο ο παππούς του όσο και ο πατέρας του ασχολήθηκαν με τον συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο.
Το 1968 αρχίζει να ασχολείται με τη φωτογραφία μόδας. Από είκοσι χρονών αρχίζει να φωτογραφίζει τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου στην Επίδαυρο.
Το 1972, πραγματοποιεί την πρώτη του φωτογράφηση με το γαλλικό VOGUE. Από το 1975 μέχρι το 1980 διατηρεί studio με τον αδερφό του Ντίνο, επίσης φωτογράφο, (που δυστυχώς έφυγε από τη ζωή νέος το 2008), ενώ για μία διετία από το 1979, εκδίδουν μαζί και το περιοδικό 'COVER'. Την περίοδο 1981-1983 ζει στο Παρίσι και στο Μιλάνο όπου συνεργάζεται με τον εκδοτικό οίκο Condé Nast.
Αρκετά ελληνικά και ξένα περιοδικά (Vogue, Stern, Marie Claire, Votre Beaute, Madame Figaro, Men, Klik, Status, Γυναίκα, Nitro, Diva, Πάνθεον, Cover, Cigar, Down Town, Bημαgazino, Πρόσωπα, Ταχυδρόμος) έχουν φιλοξενήσει τις φωτογραφίες του στα εξώφυλλα και στις σελίδες τους, που αφορούν κυρίως μόδα και πορτραίτα γυναικών προσωπικοτήτων τής ελληνικής διανόησης, τής τέχνης και τού θεάματος, που με το έργο τους έχουν συμμετάσχει στην πολιτιστική ζωή τού τόπου μας.
«Τα σώματα τους στο χώρο, όπως οι φιγούρες στα αρχαία αγγεία. Οι κινήσεις και οι στάσεις τους, άλλοτε αποφασιστικές και δυναμικές και άλλοτε χαλαρές και χαριτωμένες, μαρτυρούν τη φυσική πλαστικότητα και την ομορφιά του γυναικείου σώματος. Είναι γυναίκες ζωντανές, κύριες της εικόνας τους, "εξπρεσιονιστικές", ερμητικές , μυστηριακές, γυναίκες πουλιά ή αίλουροι, γυναίκες ερωτικές, θελκτικές, γυναίκες ωραίες». Αυτά γράφει στο πρόλογο τού άλμπουμ η επιμελήτρια Κατερίνα Κοσκινά. «Ο Τάκης Διαμαντόπουλος σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την εμπορευματικότητα και τη χυδαιότητα τής σάρκας, αποκαθιστά τη γυναικεία εικόνα, επαναφέροντας στο προσκήνιο την αξία, τη μαγεία την ομορφιά, και τη γλυπτικότητα τού γυναικείου σώματος».
Ως προς την ανθολόγηση το κριτήριο για την επιλογή ή απόρριψη φωτογραφιών, ήταν κατ᾿ αρχή το ξυρισμένο αιδοίο. Χωρίς το σγουρό εφήβαιο (αυτό το θείο σγουρό μαξιλαράκι, και όχι μόνο), το ολόσωμο γυμνό σε κάποια περιοχή είναι πανάσχημο, και μού κάνει εντύπωση, πως ο Τάκης Διαμαντόπουλος ένας τόσο έμπειρος και σπουδαίος φωτογράφος, φωτογράφισε γυναικεία σώματα ξυρισμένα. Το άλμπουμ φωνάζει το προφανές.